LEGENDE
De legende van Sint-Dimpna werd voor het eerst opgeschreven in de eerste helft van de 13e eeuw, maar werd lang daarvoor al mondeling doorverteld van generatie op generatie.
Dimpna leefde in de eerste helft van de middeleeuwen, ongeveer 800 na Christus. Ze was de dochter van een heidense koning uit Ierland. Haar moeder was christen en een echte schoonheid. Zij liet Dimpna in het geheim dopen door priester Gerebernus.
Toen Dimpna 14 jaar was, stierf haar moeder. De koning was gek van verdriet en niets of niemand kon hem troosten. Zijn hovelingen gaven hem de raad om een nieuwe vrouw te zoeken die de schoonheid van zijn overleden echtgenote zou evenaren. Er werden gezanten uitgezonden om een nieuwe koningin voor de koning te zoeken maar ze kwamen allemaal met lege handen terug.
De koning merkte op hoeveel zijn dochter op haar moeder leek en bezeten door de duivel vroeg hij haar ten huwelijk. Geschokt wees Dimpna zijn aanzoek af. Omdat haar vader bleef aandringen en steeds agressiever werd, vluchtte Dimpna samen met haar biechtvader Gerebernus naar het buitenland.
Via de Noordzee kwamen ze per boot aan in Antwerpen. Om niet ontdekt te worden, trokken Dimpna en Gerebernus dieper de bossen van de Kempen in tot zij een geschikte schuilplaats vonden in Zammel, een Geels gehucht. Daar bouwden ze een hut, leefden er als kluizenaars en zorgden voor de armen en behoeftigen.
Dimpna en Gerebernus vonden een geschikte schuilplaats in een hut in Zammel.
De koning volgde Dimpna echter tot in Antwerpen en stuurde verkenners uit. In een herberg vlakbij Zammel merkte de waardin op dat de verkenners met dezelfde munt betaalden als een jong meisje dat in de buurt woonde en gaf nietsvermoedend hun locatie door. De koning vond Dimpna en vroeg haar nogmaals ten huwelijk, maar ook nu weigerde ze. In een vlaag van waanzin liet de koning Gerebernus doden en onthoofdde eigenhandig zijn dochter.
Beide martelaren werden door de inwoners waardig begraven. Al snel werden hun graven een bedevaartsoord voor pelgrims en werd Dimpna vereerd als heilige tegen krankzinnigheid, omdat ze door haar marteldood de duivel overwonnen had.
Foto © Elias, Jean-Luc, KIK
DIMPNA NU
Dimpna, een verhaal uit het verleden, maar zo belangrijk nu.
St.-Dimpna werd eeuwen geleden het slachtoffer van haar geesteszieke vader en werd daardoor de patroonheilige voor mensen met psychische problemen. Gedurende honderden jaren vonden mensen die geconfronteerd werden met mentale problemen een thuis in onze barmhartige stede.
Vandaag wordt de aandacht voor mensen met een psychische ziekte of mentale beperking verder gezet in het Openbaar Psychiatrisch Ziekenhuis en de gezinsverpleging.
Daarnaast blijven vele mensen ook steun zoeken bij St.-Dimpna, door gebed of door een bezoek aan de kerk. Deze troost en heling blijft ook in deze tijd heel belangrijk.
De huidige samenleving vraagt veel van de mens.
De huidige samenleving vraagt immers heel veel van de mens. Veel van wat vanzelfsprekend is en veel wat mensen houvast geeft, valt weg en de druk op mensen is vaak hoog. Voortdurend worden verwachtingen, resultaten en prestaties bijgesteld, alles moet altijd maar sneller, hoger, beter. We rekenen op ieders verantwoordelijkheid, durf en lef… Zijn onze schouders breed genoeg om dit allemaal te kunnen dragen?
De nood aan warmte, zorg en aandacht is nooit zo groot geweest. Iedereen heeft er behoefte aan, niet iedereen krijgt de kans om op een aangepaste manier zichzelf te ontwikkelen tot een evenwichtig en zelfbewust iemand.
Voor meerdere mensen wordt het té zwaar, té druk en té groot. Zij kunnen de verwachtingen niet meer aan en worden ziek. Gewoon zichzelf mogen en kunnen zijn wordt een onmogelijke opdracht.
Spirituele zorg is meer dan ooit nodig in de totaalzorg voor mensen.
Begrip, erkenning en de nodige warm-hartige aandacht voor elkaar zijn dan ook even noodzakelijk geworden als frisse lucht. Ruimte en tijd creëren, een luisterend oor bieden zonder met oplossingen of (voor)oordelen te komen aandraven, zijn essentieel voor iemand die het even allemaal niet meer weet. Naast medische, sociale en psychologische hulpverlening is spirituele zorg en ondersteuning nu meer dan ooit nodig in de totaalzorg voor mensen.
Hierop willen wij met het pastorale aanbod in onze kerk graag inspelen.